Ένα χειρουργείο στο πρόσωπο, δεν συνεπάγεται αναγκαστικά μία αισθητική αποκατάσταση, καθώς πολλές φορές οι χειρουργοί διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων, καλούνται να αποκαταστήσουν πολλά λειτουργικά προβλήματα και παθολογικές καταστάσεις στην ίδια περιοχή.

Η ανάγκη για τις αποκαταστάσεις αυτές απαιτεί την αξιοποίηση και εφαρμογή σύγχρονων ιατροτεχνολογικών μέσων, βιοϋλικών, μηχανημάτων, εργαλείων και προϋποθέτει τη συνεχή εκπαίδευση, εξειδίκευση και επιμόρφωση των γιατρών στον τομέα αυτό, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Σταύρος Τομπρής, MD, PhD, DDS γναθοπροσωπικός χειρουργός διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου.

Ο διδάκτωρ υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα, οι χειρουργοί του προσώπου είναι σε θέση να εφαρμόσουν τη σύγχρονη τεχνολογία και να πραγματοποιήσουν τις πιο απαιτητικές πολύωρες επεμβάσεις στο πρόσωπο των ασθενών με επιτυχία. «Η αρίστη εκπαίδευση, η συνεχής ενημέρωση και η χειρουργική εμπειρία των γιατρών, η συνεργασία μεταξύ των ειδικών, μαζί με τις εξελίξεις στην ιατρική τεχνολογία και την υλικοτεχνική υποδομή των ιατρικών μονάδων, είναι οι πυλώνες που εξασφαλίζουν την θετική έκβαση σε πολύπλοκα, αλλά και σε πιο “καθημερινά” περιστατικά».

Μάλιστα ο κ. Τομπρής, που συμμετείχε πρόσφατα σε συνέδριο για την προώθηση του ιατρικού τουρισμού που έγινε στην Μελβούρνη, αναφέρει ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να προσελκύει ασθενείς από το εξωτερικό που αναζητούν εξειδικευμένες ιατρικές υπηρεσίες στον τομέα αυτό. Σημειώνει ότι «η εξειδικευμένη χειρουργική του προσώπου μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό πεδίο προβολής της χώρας μας, αρκεί το κοινό να γνωρίζει το ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών που οι χειρουργοί μας είναι σε θέση να προσφέρουν».

Εφαρμογή της χειρουργικής στην περιοχή του προσώπου

Αιμαγγειώματα και αγγειακές δυσπλασίες, συγγενείς κρανιοπροσωπικές δυσμορφίες, επίκτητες δυσμορφίες του προσώπου, παθήσεις που εφαρμόζεται η ρομποτική χειρουργική κεφαλής και τραχήλου, καταστάσεις που χρήζουν επανορθωτικής χειρουργικής του προσώπου, γναθοπροσωπικό τραύμα, ελλείμματα που απαιτούν επανορθωτική μικροχειρουργική, ογκολογία κεφαλής και τραχήλου, παθήσεις της στοματικής κοιλότητας, τραχηλοπροσωπικές λοιμώξεις, παθήσεις της κροταφογναθικής άρθρωσης, υπνική άπνοια, παθήσεις των σιελογόνων αδένων.

Όπως τονίζει ο κ. Τομπρής, ο ασθενής που αντιμετωπίζει κάποια από αυτές είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ότι η σύγχρονη ιατρική επιστήμη είναι σε θέση να τον βοηθήσει αποτελεσματικά. Εξηγεί ότι αν για παράδειγμα ο σκελετός του προσώπου ενός παιδιού αναπτυχθεί πέρα από τις αναλογίες μεταξύ των οστών οι οποίες εξασφαλίζουν μια φυσιολογική λειτουργία (μάσηση, κατάποση, ομιλία κλπ) η χειρουργική είναι σε θέση να διορθώσει την κακή σχέση των οστών και να αποδώσει την ορθή τους θέση και μέγεθος που οδηγεί σε φυσιολογική λειτουργία αλλά και εμφάνιση. Επίσης αν η λειτουργική διαταραχή προκύψει μετά από τραυματισμό (τροχαίο ατύχημα, πτώσεις κλπ) οι χειρουργοί του προσώπου είναι σε θέση να αποκαταστήσουν τα κατάγματα, τοποθετώντας τα οστά στην αρχική τους θέση.

Σε περιπτώσεις που προκύπτουν ελλείμματα στην περιοχή του προσώπου, είτε κατόπιν τραυματισμού, είτε λόγω αφαίρεσης κάποιας εκτεταμένης παθολογικής βλάβης και πάλι μπορούμε να αποκαταστήσουμε τα ελλείμματα αυτά μεταφέροντας σκληρούς και μαλακούς ιστούς από άλλες περιοχές του σώματος και συνδέοντας τους στην περιοχή του ελλείμματος. Επίσης μπορούμε να επιμηκύνουμε σταδιακά τα οστά του προσώπου για να αποκαταστήσουμε μια περιοχή που το οστούν έχει χαθεί ή είναι μικρότερο από το φυσιολογικό. Η χρήση σύγχρονων τεχνητών υλικών που προσομοιάζουν τους σκληρούς και μαλακούς ιστούς του προσώπου επίσης είναι σήμερα μια εφικτή λύση.

«Οι παθολογικές καταστάσεις που μπορούν να εμφανιστούν στο πρόσωπο είναι πολλές και ποικίλουν σε μέγεθος, σε βαρύτητα και σε συνέπειες για τον ασθενή» αναφέρει ο κ. Τομπρής. Οι χειρουργοί καλούνται να αντιμετωπίσουν από μία μικρή κύστη του δέρματος ή άλλες μικρές ή μεγαλύτερες καλοήθεις καταστάσεις, μέχρι μια εκτεταμένη κακοήθεια των οστών ή των οργάνων του προσώπου. Εξηγεί ότι στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει ένας διπλός στόχος. Θα πρέπει η παθολογική κατάσταση να ελεγχθεί αποτελεσματικά σε σχέση με τα όρια της εκτομής και το γενικότερο θεραπευτικό πλάνο, αλλά θα πρέπει να εξασφαλιστεί η αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση του ασθενή. «Και εδώ οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουν οι χειρουργοί, μαζί με τη εκπαίδευση και την εμπειρία τους εξασφαλίζουν, κατά το δυνατόν, ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα».

Ο κ. Τομπρής καταλήγει ότι, σήμερα στα χέρια των χειρουργών, εκτός από το παραδοσιακό νυστέρι, υπάρχουν ειδικά εργαλεία και μέσα όπως τα Laser, οι βραχίονες του Robot το οποίο αρχίζει να έχει σημαντικές εφαρμογές στη χειρουργική του προσώπου και του τραχήλου, τα ενδοσκόπια που συχνά μειώνουν την ανάγκη για εκτεταμένες χειρουργικές παρεμβάσεις, υλικά που χρησιμοποιούνται σε αποκαταστάσεις των ιστών, εφαρμογή της τρισδιάστατης ανάλυσης των ελλειμμάτων και του χειρουργικού πεδίου και πάρα πολλά άλλα σύγχρονα διαγνωστικά και θεραπευτικά εργαλεία.

ΠΗΓΗ